หมายเหตุประเพทไทยสัปดาห์นี้ ภาวิน มาลัยวงศ์ และต่อศักดิ์ จินดาสุขศรี พูดถึง Eco-anxiety หรือความกังวลต่อระบบนิเวศ ซึ่งเป็นภาวะทางอารมณ์ซึ่งไม่เพียงส่งผลกับความเจ็บไข้ได้ป่วยทางร่างกาย แต่ยังส่งผลต่อสภาพจิตใจอีกด้วย ในหลายกรณีภาวะความกังวลต่อระบบนิเวศ เกิดขึ้นกับคนรุ่นใหม่ที่เกิดและเติบโตขึ้นในช่วงที่เกิดปัญหาสิ่งแวดล้อมโดยเฉพาะปัญหาโลกร้อนที่ดำเนินมาเป็นระยะเวลายาวนาน และส่งผลกระทบหลายด้านในทุกปี ตั้งแต่ฤดูกาลแปรปรวน ภัยแล้ง ไฟป่า PM2.5 โรคระบาด ฯลฯ และไม่เพียงเท่านั้นทุกย่างก้าวการใช้ชีวิต ก็ยังถูกสังคมกล่อมเกลาให้ใช้ชีวิตแบบระวังโลกร้อน ตั้งแต่การใช้ถุงผ้า รักเต่าทะเล ไม่นั่งรถโดยสารควันดำ คาร์บอนฟุตปริ้นท์ กินหมูปิ้งก็รู้สึกผิด ฯลฯ ความวิตกกังวลเหล่านี้ล้วนนำไปสู่ภาวะ Eco-anxiety

ทั้งนี้ Eco-anxiety เป็นสภาวะทางอารมณ์ แม้ไม่ใช่โรคทางการแพทย์ แต่ก็เป็นเงื่อนไขไปสู่โรคที่เกี่ยวกับสุขภาพจิตได้ หากไม่ได้รับการบรรเทาแก้ไข แต่ในเมื่อปัญหาสิ่งแวดล้อมยังไม่ได้รับการแก้ไข วิกฤตโลกร้อนก็ยังอยู่ เราจะอยู่ร่วมกับภาวะ Eco-anxiety อย่างไร ไม่ให้ร่างพังจิตพังไปเสียก่อน โดยทิ้งท้ายมีตัวอย่างจาก Climate Psychiatry Alliance ที่แนะนำว่าบำบัดกลุ่มดีกว่าคิดไปเองคนเดียว การมีกิจกรรมรักษ์โลกร่วมกัน หรือร่วมกันทำอะไรสักอย่างเพื่อการเปลี่ยนแปลงเชิงนโยบาย ยังช่วยลดความวิตกกังวลจากสภาวะสิ่งแวดล้อมด้วย ฯลฯ ทั้งหมดนี้ติดตามได้ในหมายเหตุประเพทไทย