เมื่อเจ้าของบทกวีชื่อ "ไนท์ ซาฟารี" "ศักดิ์สิริ มีสมสืบ" กวีรางวัลซีไรต์ ปี 2535 ออกมาย้ำว่า อารมณ์มนุษย์ที่มีอัตตานั้น น่ากลัวยิ่งกว่าสัตว์ ยืนยันคัดค้านโครงการเชียงใหม่ไนท์ซาฟารี                         

 "ไนท์ ซาฟารี"

ตอนกลางคืนทำอะไรล่ะไอ้สัตว์

สารพันสารพัดสัตว์หน้าขน

ตอนกลางคืนทำอะไรล่ะไอ้คน

สาระวุ่นสาระวนมาทั้งวัน

อยากดูอะไรกันนักหนา

ตั้งแต่เห็นกันมาก็ฆ่าฉัน

ตั้งแต่แรกสบตาก็ฆ่ากัน

จนเราสิ้นเผ่าพันธุ์ไปหลายพงษ์

ฆ่าและฆ่า พอหายากกลับอยากดู

น่าอดสูพอใกล้สูญก็เสริมส่ง

คอยจ้องดูเราสืบพันธุ์สืบว่านวงศ์

กูละงง พวกงี่เง่าจะเอายังไง

กิน ขี้ ปี้ นอน ไม่ต่างกัน

วันทั้งวันคอยจ้องดูกันอยู่ได้

แถมกลางคืนยังมาจ้องคอยส่องไฟ

มาเบิ่งตาหาอะไรในราตรี

เดรัจฉานต้อยต่ำแต่กำเนิด

สัตว์มนุษย์ล้ำเลิศประเสริฐศรี

จะเอาไงพอเถอะไนท์ ซาฟารี

ค่ำคืนนี้ ส่ำสัตว์จะสืบพันธุ์

"ศักดิ์สิริ มีสมสืบ"

นั่น, คือบทกวีชื่อ "ไนท์ ซาฟารี" ของ "ศักดิ์สิริ มีสมสืบ" เจ้าของผลงาน "มือนั้นสีขาว" รวมกวีนิพนธ์ที่ทำให้เขาได้รับรางวัลซีไรต์ ปี 2535 ได้เปิดเผยถึงกรณีที่นายชัยพันธ์ ประภาสะวัติ ผอ.สถาบันสิทธิชุมชน นำบทกวีไปอ่านในรายการถึงลูกถึงคน ก่อนที่จะถูกคนติดตามนายปลอดประสพ สุรัสวดี เดินเข้าไปชกหน้านายชัยพันธุ์ หลังจบรายการ เมื่อคืนวันที่ 22 ธ.ค.ที่ผ่านมา ว่า ไม่ได้ดูรายการ แต่เพิ่งรู้จากข่าว เหตุการณ์เช่นนี้ ถือว่าอารมณ์ของมนุษย์ที่มีอัตตาเข้ามาเจือปนนั้นน่ากลัวกว่าสัตว์ ซึ่งแตกต่างกับสัตว์ที่ไม่มีอะไรซับซ้อนเลย

"ในทรรศนะของตน ถือว่าคนมีค่าเท่าเทียมกับสัตว์ ไม่ได้มองว่าสัตว์ต่ำต้อยแต่อย่างใด เพราะมีความคิดความรู้สึกว่า ไม่ว่าคนหรือสัตว์ก็คือหนึ่งชีวิตเหมือนกัน และบางครั้ง สัตว์กลับมีความประเสริฐยิ่งกว่าคนเสียอีก ไม่เชื่อลองนึกถึง ผึ้ง ปลวก หรือว่าแบคทีเรีย ทุกชีวิตล้วนมีคุณค่าทั้งนั้น เพราะฉะนั้น อย่าทะนงตนว่าเป็นคน เป็นมนุษย์แล้วจะคิดว่าตนเองยิ่งใหญ่" ศักดิ์สิริ เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงจริงจัง

เมื่อถามถึงความคิดเห็นเรื่อง เชียงใหม่ไนท์ซาฟารี ว่าเห็นด้วยหรือไม่?

ศักดิ์สิริ กล่าวว่า ยืนยันมาแต่ต้น ไม่เห็นด้วยกับโครงการดังกล่าว ไม่ว่าจะเป็นไนท์ หรือเดย์ ก็ไม่เห็นด้วย และขอย้ำและยืนยันอีกครั้งว่า ไม่ว่าสัตว์หรือมนุษย์ ย่อมมีศักดิ์ศรีและเท่าเทียมกัน เพราะสัตว์ก็หนึ่งชีวิตเช่นกัน

ทั้งนี้ นาม ศักดิ์สิริ มีสมสืบ เป็นนามปากกา ของ นายกิตติศักดิ์ มีสมสืบ เกิดวันศุกร์ ที่ 23 สิงหาคม พ.ศ.2500 ที่ จ.ชัยนาท ใช้ชีวิตในวัยเด็ก เรียนชั้นประถม มัธยมตอนต้นที่อำภอไพศาลี จังหวัดนครสวรรค์ ในช่วงปี พ.ศ.2515-2520 ศึกษาศิลปะที่โรงเรียนเพาะช่างจนจบชั้นประโยควิชาชีพชั้นสูง (ปวส.) วิชาเอกจิตรกรรมสากล ระหว่างปี พ.ศ. 2516-2520 ได้ศึกษาศิลปะวรรณกรรมและปรัชญาจาก จ่าง แซ่ตั้ง และกวีคนสำคัญของประเทศ

ปี พ.ศ.2521 เข้ารับราชการครูสังกัดกรมสามัญศึกษา ปี พ.ศ.2524 จบคุรุศาสตร์บัณฑิต เอกศิลป-ศึกษา จากวิทยาลัยครูพระนคร ปัจจุบันเป็นนักเขียนอิสระ ใช้ชีวิตเรียบง่ายอยู่ ณ กระท่อมเกี่ยวก้อย ริมแม่น้ำยม อำเภอชุมแสง นครสวรรค์ เขียนหนังสือ เขียนรูป แต่งเพลง นอนเปล และกวาดใบไม้

ผลงานที่ตีพิมพ์แล้ว ปี พ.ศ.2526 ตุ๊กตารอยทราย (บทกวี) ปี พ.ศ.2528 คนสอยดาว (บทกวี) ปี พ.ศ.2531 มือนั้นสีขาว (บทกวี) ได้รับรางวัลซีไรต์ในปี 2535 ปี พ.ศ.2535 เกี่ยวก้อย (ผลงานเพลง) ปี พ.ศ.2538 ทัศนียภาพที่เปลี่ยนไป (แสดงจิตรกรรม ที่บางกอกแกลลอรี่) ปี พ.ศ.2538 ตะตั้งเทิ้งตั้ง (รวมเรื่องสั้น) ปี พ.ศ.2541 ก็พอใจอยากจะรักให้หนักหนา (บทกวี)

ล่าสุด ปี พ.ศ.2548 รวมบทกวี "มือนั้นสีขาว" รางวัลซีไรต์ ปี 2535 ได้รับการตีพิมพ์ซ้ำครั้งที่ 4 โดยสำนักพิมพ์หนังสือยามเช้า