มาจะว่าเรื่องพุทธแท้กับเทียม
มิใช่เสี้ยมความขัดแย้งขยายใหญ่
พุทธแท้และเทียมสำคัญไหม
ปัญหาใหญ่เรื้อรังหลายร้อยปี
พุทธแปลว่าตื่นรับรู้สภาวะ
อนิจจะอนิจจังเป็นมรรควิธี
แก่นธรรมคืออริยสัจสี่
ที่เหลือแค่กระพี้ไม่จีรัง
สรรพสิ่งแปรเปลี่ยนอยู่เสมอ
ฉันและเธออย่าเผลอยึดจะจมฝัง
มองให้เห็นความจริงเพื่อระวัง
เพื่อไม่พลั้งเผลอพลาดอนาถใจ
ไม่ใช่หรอกพระเครื่องปลอมทั้งนั้น
พระแท้นั่นคือธรรมะแยกให้ได้
พระคือผู้สืบทอดธรรมเผยแพร่ไป
หามิได้ใช่แก่นธรรมตรองให้ดี
เกิดแก่เจ็บตายสัจธรรมหนีไม่พ้น
ไม่ว่าคนสัตว์สิ่งของไม่อาจหนี
แก้ไม่ได้ต้องรู้ทันในชาตินี้
ชีวิตมีแค่ชาตินี้ปัจจุบัน
ใครอะไรเน้นเรื่องนี้นั่นพุทธแท้
ใครเผยแผ่ดวงแก้วฤทธิ์ตรงข้ามกัน
พุทธที่แท้สร้างปัญญารู้เท่าทัน
ความพลิกผันอยู่ที่เราอย่าเขลาเลย.