กว่าพ้นอกแม่พ่อมาก่อร่าง
ประกอบสร้างสัมมาลืมตาได้
ล้มครั้งแล้วครั้งเล่า ล้มเท่าไร
คำตอบในแววตาอ่อนล้านั้น

กว่าเป็นไร่เป็นสวนพลิกพรวนสู้
ผ่านฤดูเดือนวก โอ้ผกผัน
กับรอยยิ้ม-อิ่ม-อด ล้วนกดดัน
กว่าถึงวันยางยืนได้ชื่นใจ

เอ๋ยครอบครัวอุ่นอิ่ม ยิ้มของลูก
ราคาถูกเกินกว่าหาคุณค่าได้
ระเบียบบทกฎข้อหา'คุณฆ่าใคร'
ไม่เป็นคุณใช่ไหม..คุณไม่รู้

ที่ตัดเหี้ยนเตียนเห็นล้วนเส้นเลือด
แต่นี้เหือดแห้งหยดโอ้อดสู
เพลี้ยแมลงแผลงฤทธิ์วิกฤติฤดู
ชีวิตอยู่ยืนได้อย่างไรกัน

พร้อมน้ำยางไหลบ่า น้ำตาไหล
น้ำตาใครท่วมพื้นสะอื้นอั้น
ที่ชี้หน้าด่าคนอื่นมาหมื่นพัน
วันนี้วันพิสูจน์ใคร..'มันไร้ยาง' ??