Submitted on Mon, 2014-10-20 08:24
บันไดเมรุ ขั้นสุดท้าย คือปลายสุด
เป็นปลายจุด ส่งร่าง ก่อนห่างหาย
บ่งภาระ คาค้าง ยังไม่คลาย
จะสืบสาย สานต่อ จรมัน*
สามนิ้วชู บูชา กล้าประกาศ
อภิวันท์ อภิวาท ด้วยมาดมั่น
ภาระที่ ค้างคา จะฝ่าฟัน
เพื่อเบิกวัน ฟ้าใหม่ ชัยประชา
ฟังสิฟัง คนแสน เขาแค้นคับ
เสียงขานขับ เพลงสู้ ยิ่งกู่กล้า
มันใกล้กาล แตกดับ ใกล้ลับลา
ล้างวิโยค โลกหล้า ภราดร..
ส่งกันได้ ไกลสุด แค่จุดนี้
อภิวันท์ พลันชี้ อุทธาหรณ์
"เสรี"-"สู้" คู่ไว้ ใช่อ้อนวอน
นิรันดร คำ"สู้" คู่กับ"ชัย".
*จรมัน [จอระ-] (กลอน) ก. ทําให้มั่น, ทําให้แข็งแรง.